Þimdilerde ne desem,
Bardaktan boþanýrcasýna dilimdeki yaðmurlar.
Geçemiyor gökkuþaðýnýn altýndan
Çaresiz, ayaklarý kýrýk yüreðim.
Saðanak fýrtýnalarla gözlerimden yaðarken
Can;
Ben baþka bir þiir yazacaðým…
Ýçimdeki kasýrgalarý
Düðümlediðim dudaðýmdan kopardým bir çýrpýda.
Limanýna demirledim gözlerinin
Kâðýttan gemilerimi…
Yazýk!
Gözyaþlarýmla alabora oldular…
Alýþýrým nasýl olsa yalancý baharlara.
Yine kandýrýrsýn beni yokluðunda.
Beþinci mevsime sevda sözcüklerini yakarým
Issýz limanlarýnda kayýp kentimin…
Öyle kök saldýn ki benliðimin tümüne,
Yeþermez hiçbir aðaç
Zahmet edip eksem de…
Gözlerinin kahvesinden içtiðim aþk
Þifasýz bir hastalýktý
Can almadan çýkmayan…
Yazýlmamýþ bestemin notalarýnda
Yakalayýp idam ediyorum gözlerini.
En saf ihanetlerine kanýyor ruhum.
Yýldýzsýz semalardaki aþka
Vakitsiz susuyorum…
SEVDALÝNKO
SÝYAH BEYAZ ÞÝÝRLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.