seni büyüten bir kabuðu zorluyorsun ellerini iki yana ayýrýp esnemen ondan hayýr hayýr uzak dur sarýlmýyorsun bir sevgiyi özlemen ondan
her kes kendi içine þarkýlar asýp baþka bir aðýzla konuþuyor dümene tutturulmuþ seyir ve hýz nedendir baharlarýn tekrar edip durmasý ve yapraklarýn sevinçli hali ve bulutlarýn hüzün
ve yüzün aydýnlanýr her þeyi örten mutluluk veren bahçelerin ayak sesleri kalbim iki atýþlýk sýramýz belirlenir kanatlarý yere deðen korkular pazarýnda
uyursun kapýlýr deðiþir aniden rüzgarlara adanmýþ kaçýþlarým olur duymazsýn sen çekiþtirdikçe ayaklarýmýn baðýný sarýlýr öperim anlayamazsýn
beni ve seni güzel kýlan hayat serüvenindeki duruþ yani ýslanýrsýn bir martý geçer alnýndan bütün aydýnlýklarý dökmek için bu dudak karanlýðýn gizemini bekler ardýnda ve saklý kalýr sevgiler yýldýzlarýn karnýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.