Oku

Cümle mahlûkatla alâka kur da,
Rabbinden ilk gelen, fermaný oku.
Ve onun adýyla; Cebel-i nurda,
Kâinat denilen, harmaný oku.

Yaratan; Âdem’e mührünü kazmýþ,
Akýlla donatmýþ, kalemle yazmýþ,
Kadýna erkeðe, bu ilim farzmýþ,
Senden görüp duyan Rahmaný oku.

Madeni mayaný, havayý suyu,
Ateþi topraðý ve de beþ duyu,
Evren kadar geniþ, sendeki kuyu,
Dal kendi içine seyraný oku.

Asýl okunasý en büyük kitap,
Resulün þahsýnda bizedir hitap,
Eczamýz bozulup, düþmeden bitap,
Sendeki ikramý, ihsaný oku.

Resulullah der ki; Cüz külün ayný,
Sen seni bilirsen, sende niþaný,
Sýdk-ý sadakatle, gözle her aný,
Hakký arýyorsan, insaný oku.

Edebe erkâna muhtaçtýr beþer,
Hayýr-ý hayýr bil, þer iþi de þer,
Yavaþ yavaþ amma, birer ikiþer,
Farký fark ederek, Furkan’ý oku.

En büyük engelin, sen seni aþ ta,
Maddeden manaya, gezip dolaþ ta,
Âlemi Beka da Zat’a ulaþ ta,
Levh-i mahfuzdaki Kur-aný oku.

Ýlim ve irfanla açýlsýn özün,
Hayret diyarýnda lâl olsun sözün,
’...Semme Vechullah’ý’ görünce gözün,
Yaralý candan geç, cananý oku.


Sosyal Medyada Paylaşın: