BEN ILIK NEFESİNİ ÖZLEDİĞİM KADAR YAŞARIM, GÖKKUŞAĞI55
BEN ILIK NEFESİNİ ÖZLEDİĞİM KADAR YAŞARIM,
ben ýlýk nefesini özlediðim kadar ne daðlarý yalayan ýlýk rüzgarý özledim. nede kayalara vuran mavi sularý sana olan özlem dinmiyecekse çöl kalsýn baðrým
ben ýlýk nefesini özlediðim kadar, ne geceyi nede gündüzü özledim hasret sancým dinmiyecekse isterim dünya dönmesin güneþ hiç doðmasýn
ben ýlýk nefesini özlediðim kadar hiç bir nefesi ne duydum ne bildim ben aþký sende buldum baþka aþk yaþamayý sevmedim sen bunu bilmedin inanmadýn yemine þerefime þimdi yolun açýk olsun desem de
esaret bile o gözlerinin sýcaklýðý saçýnýn kývraklýðý kadar yakmadý beni oyun oynama gurur ile piþman etme seveni sevdiðine ben seni olduðum gibi bir kýr çiçeði kadar doðal sevdim her gün gelip kulaðýmýa nefesini fýsýlda diye hayata geldim sana olan tukuyu ýlýk nefesini özlediðim kadar yaþarým
Ýrfan Kökten
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.