Bir sevda ateşi
Bir sevda ateþi, canýma yetti,
Gönül ayrýlmýyor meyhanelerden.
Ne kadeh boþ kaldý, ne þarap bitti,
Leblerim kanmadý peymânelerden.
Kays iken Mecnun’a döndüren Leyla,
Nice meyler sundu, þaraptan evla,
Sarhoþtum elimden tutu da Mevlâ,
Keremle kurtardý bigânelerden.
Gönül semasýnda hoþ seda inler,
Derunum Ýlâhi musiki dinler,
Tevhide çaðrýlýr insanlar, cinler,
Bir ulu davet var minarelerden.
Kalbim bu çaðrýyý duydu, anladý,
Girdim o Mabede korkum kalmadý,
Bülbülün gözyaþý güle damladý,
Gözler murat aldý þahanelerden.
Muhabbet baðýndan rayiha derdik,
Gerçek nefeslerin zevkine erdik,
Dünya sevgisini alana verdik,
Hamd olsun kurtulduk avanelerden.
Gönül kapýmýzý bir gönül çaldý,
Gönül benden gitti hep onda kaldý,
Aklýmý, fikrimi baþýmdan aldý,
Farkýmýz kalmadý divanelerden.
Yaralým; sararsa dertler dal budak,
Neyine endiþe, neyine merak?
Gidip kör kuyuya seslen de bir bak,
Gör ne cevher çýkar viranelerden.
25.08.1997...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.