KAYBEDENLER BİLİR
K aybettim verdigim savaþý,
A yýp mý ? yoksa sen söyle günah mý ?
Y anlýþmýydý hayatým yalan mý ?
B ir gün zaman gelir belki sevgili, belki dost niyetine
E vellinden kurdugum hayelle nasipse kavuþuruz eþþsiz sevgiyle amma velakin,
D eniz kuma karýþmadan, nehir suyu kurumadan, et turnakdan ayrýlmadan,
E rtelendi hayat diye kýrma UMUT’larýmý, geç kalmadan be sevgili,
N eden diye sorma bilemezsin..!
L akin anlamýyor halimden ne yar, ne arkadaþ,
E bediyen sevecegim bundan gayrý,
R üku secdesiz kalmadan,
B ir gün dönecegim eskisi gibi,
Ý þte böyle yaþadýgým hayat,
L al eyledin beni yalnýz kalem konuþur, oysa ki ;
Ý stanbul gibi büyüktü aþkýmýz bu yürek bekleyecek dönmessen eger
R ahmet yeli esecek..!
(bir arkadaþýmla ortak þiirimdir )
UMUT ARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.