Yine kaðýtlarda arýyorum Derdimin dermanýný Konuþacak hiç kimsem yok Böyle olmasýný ben istemiþtim Seni kimseler bilmesin istemiþtim Kýskanýyordum, herkesden her þeyden Elinde tuttuðun kitaplardan tut Saçýndaki tokaya varana dek Kýskanýyordum Neden diyordum O kitaplarýn yerinde benim ellerim olabilirdi Ve bu soru gün geçtikçe Beynimi bir ur gibi kemiriyordu
Fakat seni sevdiðimi bilmiyordun bile Nasýl bilebilirdin ki Ben seni, sen bir baþkasýný seviyordun
Hem bilsende zaten Anlamazdýn beni Aþkýmý, sevgimi, sinirimi Bilmezdin, bilemezdin, bilmezlikten gelirdin Nasýl bir duygu olabilir ki Bilmemezlikten gelmek Saçmaladým heralde Hep saçmalarým zaten ziyaný yok.
Zaten seni sevmem Bir saçmalýk deðilmi Ben bir gariban köylü Sen bir sultan gibiydik Olabilirmiydiki Ýkimiz Yer yarýlsa, gök delinse , dünya batsa Sen bana bakmazdýnki
Benim kaderim seni sensiz yaþamakmýþ Katlanýrým ben de Rabbim bunu layýk gördüyse Katlanýrým...
Görkem Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem şen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.