Taşa Taze Bir Suyun Damlaması
molilaz
Taşa Taze Bir Suyun Damlaması
seyir bu
kaidesiz bir yaðmurla açýyor gözlerini
küçük bir çýrpýnýþýn ilk yada son versiyonu
kararlý kararsýzlýklarýn aynalara uyutulduðu an
bir þeyler söylemek istiyor
bir þeyler var dilinin kaçamaklý ucunda
taþa taze bir suyun damlamasý
ayný anda ölmeyi de gerektiriyor
geçmiþin bütün kara tapýnaklarý gür ormanlar gibi þen
bir þaka yapýlsa hemen inanýrým
veya yalanlar söylense umuda
sonsuzluk vaadinin azaplarý bunlar
sakýn yok olacaðýna inanma
hiç aceleci deðiller
yakýyor ve sevgiler býrakýyorlar ayaklarýma
beni benden ayýran bir hayalin deliliði
deðiþmek bir kaç asýr ötesi hür atlarýma
ya tekerlek gýcýrtýsý
ya da bir uzay boþluðu hýzý
deðse ya uçup giden kanatlarýma
sonra öpüþsek unutup bütün bu olanlarý
sýcaklýðýnda kalsak ve o anýn ayrýntýlarýnda
nefesler alýp vermemek gibi
içimizin sonsuz zamansýzlýðýnda kalsak
uyusak
uyanmasak
öldü deseler
iki dudak arasýndan düþen
son fýsýltýlar gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.