Dediler; yaz sözünü, usturuplu, bizahmet Hakkýný vermez isen çekme boþuna zahmet Bulutlar toplanmadan yaðar mý gökten rahmet Tedariksiz çýkýnca, kelamý zerk etmeye Niyetlendi þu elim kalemi terk etmeye…
Kökten gelir dediler ekten olmaz asalet… Kalemime dedim de ‘’sen olma buna alet Cahilden olmaz alim, bildiðinle devam et’’, Dinlemedi sözümü kýrdý yönü heceye Masal zannetti zahir yýldýzlý bir geceye
Ýþin ehli dururken bilmeze dalmak niye! Güzel güzel yazardýn sen kelâmý safiye Yazan yazsýn isterse, kýrkbin türlü kafiye Ey sözümü büküp de dili kazma edenim Þu gönlü avutmaktý bütün yazma nedenim.
Zor iþmiþ..! Çözemedik þu hecenin sýrrýný Çelikten mi mübarek delemedik zýrhýný Mezarýný kazýp da okumalý kýrkýný Kalemi salýp düze serbest serbest yetmeye Gönülden dökülenle kelamý mest etmeye…
Bir nasihat edeyim, dur, bir yol dinle beni Bildiðin yol senindir bilmediðin yer seni! Sen, ilminle amil ol, gayrisi gerer seni Yol vardýr kördür gözü, baþlar da kararmaya Yol vardýr usul ile ulaþtýrýr semaya…
Her þeyin kuralý var, kuralsýz olmaz asla Destursuz yol alanlar, düsturu bulmaz asla Görmedin mi cihanda yananý iþtiyakla… Desende tozarým ben kelamýmla serazat Kuralsýz tozan olmaz, iki cihanda azat…
12 Haziran 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.