BİR YUDUM İNSAN...
Sessizliðimi deliliðime verin "a" dostlar
Saçlarým aðarmaya baþladý
Artýk dem sükunet ve dinleme demidir
Bir söyler bin dinleme faslýdýr
Kýyýma vuran dalgalar kadar yorgun
Bir o kadarda serzeniþimi
Hoyrat yüreklerin içinden arýnarak geldim
Hayatý ince eledim sýk dokudum
Bir musibetten bin nasihat aldým
Yavaþ yavaþ demlendim
Týpký semaver de odun ateþindeki çay gibi
Demlendikçe durdum gördüm hayatýn gerçek yüzünü
Bakmayýn arada bir delilik yapýp dellendiði me
Bazen ölümü yazdým bazen sevdayý bazen hüznü
Bilirim her yüreðin kýyýsýna çarpan dalgalarýn
Neler getirip neler götürdüðünü
Kimine mutluluk
Kimine hüzün kimine aþk
Ben gibi lere de sanýrým keder ile harmanlanmýþ hüznü getirdi
Sessizliðimi yüreðimin derinliðindeki hüzünler bozmaya çalýþýr
Sukutu mu bozar gözlerimin gördükleri
Islak gözlerden dökülen yaþlarýn
Yanakta deðil yürekte býraktýðý izi bilirim
Bir kelamýn insaný yaþlandýrdýðý gibi
Adam gibi adamý öldürdüðünü bilirim
Oysa hayat ne garip oysa insan ne garip
Acýyý da kederi de hüzünü de o yaþar sadece
Kendi dünyasýnda
Beyninde fýrtýnalar seslenirken yüreðine
Yürek mabedini kapamýþtýr ALLAH’A açýlan elleriyle
Bir yudum insaným týpký bir damla göz yaþý gibi
Gözden dökülüp yanaktan süzülüp yere düþene kadardýr vaktim
Hançer saplanýr yüreðimin orta yerine çeksem olmaz kalsa olmaz
Tuz basarým olmaz hasreti vurum olmaz
Yani demem o ki "a" dostlar
Üç günlük dünyanýn kahrýný ömrüme yazdým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.