Bir þiir yazýlýyor adýnla kelemimden,,,, Her sözü her hecesi dökülür kalbimden,, Bir nefes gibi sana muhtacým ey yar, Senin sevgine ihtiyacým var gel sar...
Karanlýklara bürünmüþ tüm gecelerim,, Karanlýk geceler de ben seni beklerim,, Þiirde hece de geçerken ismin titrer ellerim,, Adýný yazan kalem mürekkeple akar gözlerim..
Ben hiç koklamadým seni özelim narçiçeðim, Ýnan bana senin o hasretin ile öyle öleceðim, Ölsem bile her iki cihanda bir seni seveceðim,, Býrakýp gittiðin o yerde hep seni bekleyeceðim...
Yaðdýr yaðmurlarýný üzerime yaðmurunla ýslanayým, Kokunu sýcaklýðýný yolla kokunla sýcaklýðýnla ýsýnacaðým, Karanlýklarýma seni güneþ bilip o güneþin ile doðacaðým, Sen oldukça, ve sen nefes aldýkça, ben de ölmeyeceðim...
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.