Ben sizlerden çok uzak diyarlardayým Hasrete ezik Sevgiye tutsaktýr yüreðim Çok klasik bir cümle olacak ama Her gece uykuyu tutturamam, kan aðlar gözlerim.
//Ailemin ekmek uðruna, gençliðini çürüttüðü bir ülkedeyim. Güle oynaya geldiði bu þehirden Daha bu yýl cenazesi uçaðýn bagajýnda giden ’BABA’mýn kýzýyým.//
Hiç duymadým bir seda huzuru çaðrýþtýran Nida her dem nida maziyi ne an hatýrlasam Çekip bir köþeye saçýmý okþayan Üstelik öðütlerine kulak verebileceðim bir annemde olmadý hiç bir zaman.
Anamdan emdiðim süt gelmiþtir hep burnumdan Bu yüzden sýðamadým yeryüzüne dar geldi koca cihan.
Yeri geldi ölmek istedim Bazý bazý gizli bir kuvvet ile dirildim Çektim sineye kimsesizliði.
Öyleya ben ustasýyým sabretmelerin Güçlüyüm gömebilirim acýlarýmý en derinime Hücrelerim yara almaz Kalbim yaralanmaz Gözlerim aðlamaz!
Ellerimi Avuçlarýmý Gözlerimi En zoruda kendimi tanýyamaz oldum.