MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KARANLIĞI SEVMEYİ ÖĞRENDİM
Ayvazım Deniz

KARANLIĞI SEVMEYİ ÖĞRENDİM





Siyah kalýn kuþakla kapattým gözlerimi
Benden baþka kimse yok körebe oynuyorum
Karanlýða alýþkýn üfledim sözlerimi
Ýçin için yanýyor yalnýzlýk kaynýyorum
Elimin tuttuðunu beðenmiyor yüreðim
Teker teker eliyor o yüzden hep çoraðým.


Kuþaðý çýkarsam da karanlýktayým hala
Iþýk uzun zamandýr dokunuyor gözüme
Kimi sevmeye kalksam okundu erken sela
Hemen sýrtýmý döndüm çare sandým çözüme
Pýnarlarým kurudu yaþlar artýk akmýyor
Gidenlerin ardýndan son kez dönüp bakmýyor.


Aþk desen sanki kumar yaþý baþý bilmiyor
Eros’un oku hazýr sallýyor saða sola
Akýl baþtan gidiyor esamesi kalmýyor
Karþýndaki sanki gül sen konmuþsun o dala
Devran böyle dönüyor sonu baþtan bellidir
Kemandan çýkan sesi hep acý ton tellidir .


Vazgeçtim yüreðimden yasakladým sevmeyi
Gözlerim karanlýkta daha iyi görüyor
Gelmiþle geçmiþime öðrendim ben sövmeyi
Dalda açan her çiçek teker teker kuruyor
Bir adým geri kaldým belki hayat yolumda
Yara olmasýn yeter acý çekmiþ solumda.



Ayvazým DENÝZ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.