Siyah kalýn kuþakla kapattým gözlerimi Benden baþka kimse yok körebe oynuyorum Karanlýða alýþkýn üfledim sözlerimi Ýçin için yanýyor yalnýzlýk kaynýyorum Elimin tuttuðunu beðenmiyor yüreðim Teker teker eliyor o yüzden hep çoraðým.
Kuþaðý çýkarsam da karanlýktayým hala Iþýk uzun zamandýr dokunuyor gözüme Kimi sevmeye kalksam okundu erken sela Hemen sýrtýmý döndüm çare sandým çözüme Pýnarlarým kurudu yaþlar artýk akmýyor Gidenlerin ardýndan son kez dönüp bakmýyor.
Aþk desen sanki kumar yaþý baþý bilmiyor Eros’un oku hazýr sallýyor saða sola Akýl baþtan gidiyor esamesi kalmýyor Karþýndaki sanki gül sen konmuþsun o dala Devran böyle dönüyor sonu baþtan bellidir Kemandan çýkan sesi hep acý ton tellidir .
Vazgeçtim yüreðimden yasakladým sevmeyi Gözlerim karanlýkta daha iyi görüyor Gelmiþle geçmiþime öðrendim ben sövmeyi Dalda açan her çiçek teker teker kuruyor Bir adým geri kaldým belki hayat yolumda Yara olmasýn yeter acý çekmiþ solumda.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.