Sensiz, masum Beklerim yaban ellerde Ýlk gün beklediðim gibi Belki gelir hülyasýyla sarhoþ Þunu bilesin Sensiz dünyam bomboþ…
Bitemez bir hikâye, bir türkü gibi Hani yeminimiz, hani sözümüz Ellerin ellerimin üzerinde Üstüne iki damla süzülen aþk Unutulur mu bu vefasýz, Unutulur mu? Ölürümde silinmez bu hatýralar Sildin mi yoksa sen! Sildin mi?
Ararým kokunu Ararým ölüme giden hasta gibi Tüter buram buram hasretin Nasýl gidersin!
Yangýnda bir soluk, bir yudum nefessin Kulaðýmda çýnlar o narin sesin Hani nerdesin vefasýz, nerdesin? Þunu bilesin Hala ilk gün gibi bendesin…
Ve özlem Ve tükenmez bir tutku Ve sen varsýn, her þarkýda Her gülde bakýþýn Her hüzünde senin ýsýn Her ‘’ah’’ ta içim içim sýzýn Çürütüyor ince ince tenimi Çürütüyor, bilesin Hatýralar korku gibi çökünce üstüme…
Ve o anlar Ve vedasýz terk ediþ…
Ben var ya savruldum o çýkmaz içinde Ben var ya aðladým feryat içinde Yolunu kaybeden çocuk misali Büktüm boynumu ve yürüdüm Andým her halini Unutmak için deðil unutmamak için
Savurunca rüzgâr ince ince tozlarý Veda edercesine yola koyulunca yapraklar Ýlk gün aklýma geldi O sonbahar pazarý… Andým seni, her anýyý Aðladým için için Unutmak için deðil unutmamak için
9 Aralýk 2012/ Bir Pazar sabahý… Güngören /Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
adem KALTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.