SEVİNCİYLE YAŞIYORUM BEN!
Yaþarken neden bilinmez, kýymetin senin?
Yokluðun insana açtýðý yara derin.
Senle birlikte geçirdiðimiz günlerin,
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada...
Senin gönlünü almadan yapýlan yuva,
Tutmaz ki hiç bir zaman, duvardaki sýva.
Kat duaný, alalým suyu kova kova.
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada...
Varlýðýný unutmuþum iþin peþinde
Dünya aldatýyordu hayatýn içinde.
Bakýyorsun yalan hayat kimin hiçinde
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada...
Evlatlarýnýn gelecekteki durumu,
Dünya için yaptýðýn dualarýn sonu,
Onlarýn dayandýðý en büyük sütunu.
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada.
Bakmýþsýn dünya hayatýnýn son gününde,
Doyamadan baktýðýn ýþýk, gül yüzünde,
Yok olmuþ, kimsesiz kalmýþýn yeryüzünde.
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada...
Toplasan duyduðum özleminin tümünü,
Deðer mi acaba dünyanýn bütününü.
Yaþamak duyurmaktýr Allah’ýn ününü.
Sevinciyle yaþýyorum ben, bu dünyada...
Osmanî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.