AY KARANLIK Ay karanlýk! Yine gece çöktü maviliðin üstüne Örttü hiç utanmadý güneþten Gitti aydýnlýk Yýldýz desenli yorganýný sessizce göklere Ay karanlýk! Akdeniz’im dalga dalga isyanda aya Her yer yine zifiri Yakamozlar küsmüþ Kumlara çarpar ellerini deniz Gel! Gel!, diye Ay karanlýk! Sevdalýlar kuytu köþelerde kayan yýldýzlarý sayar Dilek tutar yarýnlarýna sessiz Çöp tenekesinde dilencinin eli Bir lokma ekmek için Çaresizlik tütsü Ay karanlýk! Bütün gün cývýldayan serçeler uyudu Baykuþlar nöbet aldý gecenin sessizliðinde Ilýk bir esinti fýsýldadý, “ Yalnýzlýk” Yüreklerin çýrpýnan çaresizliðinde Ay karanlýk! Bir kadýn sesi uzakta Gecenin sessizliði bozuk Ninni mýrýldanarak Huysuz bebesini uyutmakta Belki de yorgun Gözleri kapanmakta Ay karanlýk! Karþýda karlý daðlar sessiz Kýzgýn bu geceye Bekler güneþin gülümsemesini Hepsi hepsi bir anlýk Doða sýyrýlsýn uykusundan diye Ay karanlýk! Yýldýzlar aysýz Orman gölgesiz Yakamozsuz deniz Bebek uykusuz Sevdalýlar sessiz Garip ekmeksiz Gece çaresiz Ay karanlýk!
SEVDA AYTAN 24.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
SEVDA AYTAN (YESİLMAWİ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.