YAZMASAM

gözleri dünyayla kirlenen her dimað gibi
masumiyeti çeyiz sandýklarýnýn dibinde býraktýk
çoktan ölmüþ olan saadetin ardýndan
dudaklarýmýzla kaç sigara yaktýk
kehanetler,beddualar,helalleþme fasýllarý,tevbeler ve piþmanlýklar...
kara bulutlarýn yaðmur haberciliðine inandýk içimiz kararsa dahi
insan bir kez kör inanýrmýþ sonra görerek inanýrmýþ ya hani
hangi öðretiden duydumsa artýk bunu...
artýk körlüðüm de aþkla yitip gitti

fakat yine de yeni hayallerin içinde gayet þýk durduðumu gördüm
poz verirken denize...
hala yakýn gelmiyor deðil beyaz gelinlikliler ülkesi
beyaz gelincikler gibi de deðil üstelik zaten artýk
gayet de oturduk hayallerimizin koltuðuna
sigarayý da býraktýk,hesaplamalarý da...
çünkü yasaklandý benim hüzünlenme ihtimalim
buna içten içe sevindim ama ondan gizli hüzünlendim
ne yapabilirdim meyyalim biraz hüzne


hastane beyazlýðýný,azraile olan öfkemi,
sonra platin demirlerle ertelenmiþliðimizi...
ise hiç anlatmayacaðým
çünkü yaþamak baþlýbaþýna velinimetken
ve kýymettar bir hazineyken yatýþtýrýcý gülüþü yarimin
yarýmýn onda biri etmez hüznüm
sadece korktum
dokunduðum bir elin daha yanmasýndan
korkma dedi ölmedim dedi geçecek dedi
bak bir pazar daha geçti dedi

Adam,
Sana kavuþmaya geri sayarken-bilmem kaç þafak vaktidir kalan
Düþlerimi yakana iðnelerken de söylemiþtim:
"Zaman hiç bizim istediðimiz gibi akmaz"
Bir pazar daha geçti
Bir pazar daha düþtük hasret hesabýndan
Kaldý bilmem kaç pazar daha...
Sabredelim sevdiðim
baþka bir yol biliyormuþuz gibi

Sosyal Medyada Paylaşın: