KOLAY DEĞİL KÜRŞAT ÖZAY OLABİLMEK

Durgun bir denizin dinginliðiydi sessizliðin. Yüreðinde yanardaðlar fýþkýrýrdý. Dürüstlüðün, erdemliðin, her þeyin þahlanýrdý tek bir sözünde. Yýkýlmaz kale gibiydin. Gözlerin konuþurdu en çok senin, içli merhametli bize sevgiyle bakan gözerin. Gözlerin çoðaltýrdý yüreðinin masumluðunu. Cümle güzellikleri damýtarak akýtýrdýn gönül imbiðine. Kolay deðildi çünkü dürüstlüðün ana fikrinde, doðrulara çýkan her yolun basamaðýnda, inancýnýn gümrah ýþýðýnda Kürþat Özay olabilmek. Kolay deðildi yürek titreþimlerini böylesine gözlerine nakþetmek. Bahtýn saydýn hayatýn çilesini, açmadýn gönül ülkeni kimselere. Kanasa da içindeki çýðlýklar, sustun. Ýhanete sýðýnmadýn yalana minnet etmedin. Sevdan cömertti, dilin mertti. Çeliðin direnci gibi yüreðin delikanlý yürekti.Tâcýndý gövdende eðilmeyen baþýn. En son duraðýnda bile ömrün, ölümü dize getirmeye uðraþýyordun. Yasladýn yüreðini geceye. Gökyüzünde þimþek olup çakmak, yeryüzüne yaðmur olup yaðmak varken, sustun. Mutlak sondu oysa bu, kaçýnýlmazdý…
Yumulu ýslacýk gözlerinde, kirpiklerinin arasýnda dalgalanýyordu ebedi ayrýlýk. Bir söðüt gölgesinde uyuyan pýnar gibiydin. Aðýrlaþsa da nefesin, sýcacýk yüreðinin çarpýntýsý, zamaný taþýyan damarlarýnýn seðirmesi, ölüme direniþinin göstergesiydi hâlâ. Ama biz biliyorduk ki, yarýn olmayacaktý senin için. Uzanacaktýn birazdan sonsuzluða ve biz dünyanýn merhametsizliðine bir kez daha tanýklýk edecektik senin gidiþinle.
Bütün benliðimizi baðladýðýmýz umudumuz çoktan bize ihanet edip ölümü an be an seyrettirmiþti gözlerinde, oysa sen kaçýncý kez denedin kurtuluþu ve umutsuzluðu kaçýncý kez söküp atmak istedin yüreðinden ama kader bu ya, her seferinde yakaladý yaraný en derin yerinden. Bu yüzden dile getirmek istesen de getiremedin, anlatamadýn. Anlatamadýkça da içindeki en güzel þeyleri zehre dönüþtürdü o suskunluðun. Hüzün dolu bakýþlarýn hep boþluða takýlý kaldý günlerce. Hayallerin özlem dolu, umut dolu bekleyiþlerin gün, gün hastalýðýn seyrinde eriyip gitti.
Þimdi sanki her sözde saklý olan sensin. Gözlerimiz yaþarmadan, yüreklerimiz parçalanmadan anýlmaz oldu adýn. Kýrýlgan anýlarda seyrediyor yüreðimizin yol haritasý. Sensiz geçecek olan yýllar özlemden yana ne varsa taþýyor solukladýðýmýz hayata. Acizliðin alacasý tanýklýk ediyor geleceðimize. Kuracaðýmýz hayaller senden uzak, sana ait ne varsa yokluða teslim ve o yokluðun acý cazibesine gizledikçe kendimizi acýlar içiyoruz vaktin avuçlarýndan ve ne vakit hatýralarýn sýr dolu bahçesinde gezinecek olsak bizi yakýp, yýkan bölümleriyle yüzleþiyoruz.
Girdabýnda boðulacaðýmýz günler hazýrlanýyor þimdiden bizim için. Kim bilir kaç uykusuz gecenin ortaðý olacak bu son saniyeler. Bilincimizin en kuytu yerine saklasak da þu aný, her fýrsatta hayalini serecek, anýlarýný sergileyecek biliyoruz ve biz hayatýn kýyýsýnda gezinip duracaðýz.Sýrada bekleyen acýlarýn bazýsý, paslý bir çivi olup saplanacak beynimize, kimisi ateþ gibi yakacak içimizi. En acýsý da isyan olup akacak gözpýnarlarýmýzdan, çünkü bütün güzelliklerin hükmü dünde kalacak senin gidiþinle.Takvim yapraklarýna gülüþlerimizi iliþtirmeyeceðiz artýk ve þimdi senden uzak olduðumuz kadar uzaðýz kendimizden ve bir gün hayattan soyunduðumuzda, her þeyin týpký senin yaþadýðýn gibi kýsacýk bir geçitten ibaret olduðunu biz de göreceðiz.

YURDAGÜL ÖZAY



Sosyal Medyada Paylaşın: