Þimdi ne düþünüyorum biliyor musun Ne gecenin yýldýzlara nasýl mahkum olduðunu Nede yarýnlarýmý nasýl yaþayacaðýmý deðil Neden sonumuzun böyle olduðunu düþünüyorum
Þimdi nereye dalýyor gözlerim biliyor musun Ne güneþin doðuþuna,ne gecenin oluþuna Nede yýldýzlarýn gökyüzüne nasýl konduðuna Benim gözlerim uzaða dalýyor Kimsenin yaþamadýðý bir yere Yani YALNIZLIÐA
Çünkü artýk kalmadý yaþama sebebim Çünkü yanýmda kimsem yok artýk Olmayanlar neyse’de Olanlarda sýrtýný döndü Ve sen gibi gitti
Hani her defasýnda sana biliyor musun diyorum ya Aslýný söylemek gerekirse Ben bile kendimi bilmiyorum artýk
Zamanýn nasýl kayýp gittiðini Yýllarýn nasýl ardý ardýna diziliþini Anlayacaðýn sen gittin Ben bittim
Bittiðimi anladýðýmda Ayakta durmak istedim Hayata parmak uçlarýmla dahi olsa Tutunmaya çalýþtým Ama beceremedim Kanadý ellerim Ve delik deþik yüreðimle Ne düþlüyorum biliyor musun
Hani kaçýp gitsem bu þehirden Kimsenin olmadýðý ýssýz bir adaya Yada viran olmuþ bir kasabaya yerleþsem Ve orada sessizce ölsem
Hani mezarým bile olsun demiyorum Tek gözlü evim mezarým olsun Yaðmur yaðýnca ýslanayým diye Çatýsý aka dursun Ölü bedenim Sýrýl sýklam olsun
Ýþte düþlediðim sensiz hayat Ýþte sensiz öleceksem öleceðim harabem Artýk diyecek tek kelimem yok sana Hadi þimdi mutlu kal Tabi mutlu olabilirsen
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.