Gel çocuk! Pamukla sarýlmýþ nazlý düþlere gel Yüreðinde kalkan son sözü söyle Avuçlarýnda kara kalem çýralarý Hürriyet de/onur de/þeref de…
Kavuþmaz figanlara Güneþ yüzünü göster Elbet doðacak zaman Öyküsüz ve sevgisiz Biliyorum uyluðuna Biriken mor acýlarý
Kalkacak birileri Sana söz ve yemin Kimse çivilenmez Öfkeli gözler Sözler tuhaf
Sana yüreðimin beyaz çýrasý Söz yumaklarýnda iþliyorum Ceninliðini/gece uyluklarýný Hatta altýna kaçýrman bile Kesmez uykularýmý Ellerim kalkan Bedenim kefen
Ölümün ýssýz sokaklarýndayým Çivilenmiþ sözlerime barikat Ve hüzün gizli yaðmursuz Gözyaþlarýmda…
Bütün kenti yýkýn; Yüreksiz insanlar kolonlayýn Konuþmasýn/yazmasýn nefesleri
Bir þiire kýrmýzý karanfiller takmasýn Özgür kuþlar þakýmasýn Gölgeler uzamasýn/ Bu su kuyruðunda Ekmek telaþýnda Aymazlýkta Uymazlýkta