Koca tahta kapýlý hanaydandý evimiz Lastik yemeni giyer çardakta koþtururduk Fakirdik belki ama yürekteydi sevimiz Ama ninemi bile sevinçten coþtururduk
Yeþil minder üstünde ninem hep diz çökerdi Çocukça aklýmýzla biz de soru sorardýk Sanki görüyor gibi camdan dýþa bakardý Lal olmuþ dillerini belki de biz yorardýk
Babam eve gelince gül açardý yüzünde Oy yürek sýzým gelmiþ der baðrýna basardý Sanki nur saçýlýrdý o an kara gözünde Okþardý saçlarýný uzun süre susardý
Ne bir masamýz vardý ne aynalý sinimiz Tahta tabla üstünde yerdik ekmeði aþý Karnýmýz doysa bile üþürdü bir yanýmýz Yinede of demezdik eðmezdik karakaþý
Gün geceye kavuþup yanýnca löküsümüz Defter kalem getirir ders baþýna geçerdik Kilimim üzerine serilmekti lüksümüz Önümüze konulan kitaplara bakardýk
Cahildi garip anam bilmezdi okumayý Bizler ders çalýþýrken yanýmýzda beklerdi Bir nakýþý öðrenmiþ bir halý dokumayý Niye kýz doðdum diye kadere suç yüklerdi
Kul Dünyaya gelmeden yazýlýyor kaderi Kýz doðmak tercih deðil kulun alýn yazýsý Kör zihniyet yüzünden olmuyor bir ederi Okumayan kýzlarýn bitmez yürek sýzýsý Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.