Hiç ummadýðýn an aklýma geliyorsun Halbuki unutacaktým seni Söz vermiþtim kendi kendime seni unutmaya Unutmak zormuþ meðer Bir tahta masa görsem Bir gonca gül görsem Bir zarf ve gül kokulu bir mektup görsem Seni hatýrlar seni anarým Kýsacasý her þey seni hatýrlatýyor Yüreðimde bir sýzý , yara açýlýyor O hatýralara inat Seni unutacaðým Çünkü söz vermiþtim kendime Ne olursa olsun seni unutacaðýma Bu þiiri yazarken bile seni anýyorum Ama þunu bil ki þiir bittikten sonra seni unutacaðým Seni ve anýlarýný kalbimde saklayacaðým...
Fatih BAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlerin şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.