Kuruldu kurulalý þu ihtiyar dünyadan
Gelip göçen insanlar aþklarýný yazarlar
Fark etmez karný aç, tok çýkamayýp rüyadan
Dalarak hayallere meþklerini yazarlar
Herkes bir tarafýndan bakýp alýr bir þeyler
Herkes kendince aþký en yakan güneþ eyler
Herkes bir narin gülü yüreðine eþ eyler
Eþsiz, güneþsizlerse ahitleri bozarlar
Ve bir takým kimseler aþka asla inanmaz
Çoraktýr yürekleri sevgiyi içip kanmaz
Bulamaz ýþýðýný pervane gibi yanmaz
Ýþte bunlar her zaman aþýklardan bizarlar
Oysa ki aþk her kalbin varlýðýna sebeptir
Damarda dolasan kan, gönüle mürekkeptir
Ezelden ebede dek sonu gelmez taleptir
Doyulmazdý tadýna, olmasa ah-u zarlar.
“Sularý ýslatmaya” uzaydan su söyleyip
Aslanlarý zincirsiz hangi yolda neyleyip
Kafeslere hapsedip uysal kedi eyleyip
Sununca aþk badesi ömür boyu sýzarlar
Býrak faslý hüzzamý nevadan çal kemani
Sevda yaþayan için çýlgýnca bir armoni
Ateþ düþerse gönle kimse olamaz mani
Alev alev yanarak canlarýndan bezerler