HAYAL

Ez parmaklarýnla hayatý kapa gözlerini
Neredesin? neredesin diye soruyorlar sana
Üzüm baðlarý, bulutlar, þelale, kýzgýn çöl...
Hepsi senin istediðin yere git
Var mý sana engel ? yok!..
Aç gözlerini; hayýr hayýr istersen açma!
Biraz daha kal orada
Geçmiþ neslini görmek ister misin
Neneler dedeler?
Aðýr aðýr yaklaþýyorlar yanýna
Çok kalabalýklar, tanýyor musun onlarý?
Yalnýzca ninen ve deden, bu kadar mý!
Oysa hepiniz bir siniz , biriniz bir diðerinden
Þu aðlayan kadýný görüyor musun, annen olmalý
Ama neden aðlýyor, seni gördüðüne sevinmeli oysa ki
sendeki azgýn nefsi görüyor ey insan
Oradaki kini ve öfkeyi...
Kardeþlerine , ülkene verdiðin zararý
Aðlýyor iþte, neden diye sorma
At içindeki kini ve öfkeyi, sev kardeþlerini
Onlarýn hatalarýný ikaz ederek düzeltmeðe çalýþ
Etrafý yakýp yýkarak deðil.
Ey insan! sen de bir gün oraya gideceksin
Gerçek dünyaya , atalarýnýn yanýna
Onlarýn yüzüne bakamayacaðýn iþler yapma
Aç artýk gözlerini, o yaþlarý da sil

Sosyal Medyada Paylaşın: