HAKİKAT ELİ...
Hangi seraba döneyim öylece karþýmda
Yüreðimi alýp kavuran çöller utansýn
Türkülerim sussa da tekti sevda marþýmda
Beni ezgisinden çeviren teller utansýn
Hakikat eli býçaklý boyun eðdim durdum
Yalan riyaya lanet deyip de yere vurdum
Ne þiþe býraktým ne kadeh hepsini kýrdým
Sevdalýk daðýmý deviren kullar utansýn
Her gece onsuz düþ zullama çekiliyorum
Tuz buz olup anýlarýma dökülüyorum
Bazende harlar içinde har yakýlýyorum
Umudumu benden savuran yeller utansýn
Ne söylesen gitmiþliðin bahanesi hazýr
Ýki üç topal düþüncesi baðrýmý kazýr
Dönüp yaþananalardan yok ise bir özür
Düþ üstüne düþünü veren hallar utansýn
Bilinmezin içinde benle kavgam var ise
Hýrsla alýnýp biçilen yüreðim dar ise
Tepkisiz bedene nedensiz yaðan kar ise
Zaralý þanýma kýþ vuran eller utansýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.