DÜŞMANA -KAL- DEMEMEK

- Ve sakýn ha, çaðrýlý olsan da gelme
Seni çaðýran elbet bizden deðildir -


Þimdi ahir bakýþta susku gözlerim
Mahreçler yutkundum sad, rad, elif, sin
Sen, tabutumun arkasýnda ürkek ve korkak
Asla asla nasýl öldüðümü bilmeyeceksin

Ashab ý kehflere gencim, miras elimde
Ateþin kor olsa, yüreðimdedir
Dermaným derdimde, alýn terimde
Sen, teninde ölünce dönmeyeceksin

Bir içli haz deðil zulüm terane
Bir tarih içimdeki savaþta aðlar
Ah kýzlarýn gözleri büyür yatakta
Ölülerin kaydýný gizler kör saðlar

Toslasýn bir kültür tüm geçmiþiyle
Bir hýnç ki yürüsün encamesiyle
Recm’den kalkan akýl, iradi bilinç
Tekrar bize yol olsun billur sesiyle

Ve sen, kýsmet ya çok daha gitmez
Ýnsanlýk, merhamet, tecessümi aþk
Nasýl menba olur medeniyete
Bizlerden görüp öðreneceksin

Al da git ne varsa arkada kalan
Mim düþük, deniyet, süfli, ahlaksýz…
Yaktýðýn ateþ ki söndü sönecek
Vaktidir ceddimle buluþacaðýz


06.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: