KANDİLE ÖZEL ŞİİR İNSANLIK

Hiç düþündük mü?
Hiç elimizi vicdanýmýza koyupta
Birbirimizi neden kýrdýk,neden üzdük diye düþündük mü?
Yada annemize,babamýza,sevdðimize yaptýðýmýz vefasýzlýklarý düþündük mü?



Neden hep kibiri,neden hep gururu üstün tuttuk?
Özür dilemeyi beceremedik?
Rabbimizin bize verdiði beden,bize verdiði nefes emanet deðilmi?
Biz bu emaneti kullanamýyorsak
Ýnsanlarýüzüyorsak,kýrýyorsak,yýpratýyorsak
Emanete ihanet etmiþ olmuyormuyuz?



Kalbimizi neden kinle,neden nefretle
Neden gururla,neden...neden...nedensiz þeylerle dolduruyoruz?
Hiç soruyormusunuz kendi kendinize ben kendimi neden büyük görüyorum?
Neden karþýmdaki insanlarý horluyorum?
Neden onlarý incitiyorum, üzüyorum,kýrýyorum,
Bunun nedenini hiç kendinize sordunuz mu?
Yada sorabildiniz mi?



Belki hiç kimse farkýnda deðil þu yaþanan dünyanýn gelip geçici olduðunu
Gelip geçici bir dünyada
Gemiler limana demir atmýþ gibi demirlediðimizi hiç düþündünüz mü?
Yada farkýna varabildiniz mi?
Þimdi bunu dinliyorsunuz ya yada dinleyenler varya
Elbetteki kýrýklýk yaþadýðýnýz, yada öfke duyduðunuz
Yada nefret ettiðiniz bir takým kiþiler var
Belkide en sevdikleriniz,belkide en yakýnlarýnýz



O taþýdýðýmýz bedendeki can varya can
Yani hepimizde bulunan kalp
Þimdi elinizi o kalbin üzerine koyun
Koyun ki orada mutluluk olduðunu,orada sevgi olduðunu
Orada af etmek olduðunu hatýrlayýn
Hatýrlayýn ki
Nefret ettiðiniz,sevmediðiniz,kýrýldýðýnýz insanlarýn kapýsýný çalýn



Kapýsýný çalýn
Deyinki ben geldim,yüreðimle geldim,herþeyimle geldim
Ben kibrimi,gururumu bir kibrit kutusunun içine býrakarak geldim
Sana geldim,elini öpmeye geldim,özür dilemeye geldim
Seni sarýp sarmalamaya geldim
Deyin bunu diyebilin
Bunu diye bilen insan dünyanýn en deðerli,en haysiyetli
En þerefli,en gururlu insanýdýr.





Ýnsanlýðýnýzdan hiçbir zaman ödün vermeyin
Çünkü insanlýðýný kaybeden insan aslýnda hayatýný herþeyini kaybetmiþtir.




**ARDA’CA



Sosyal Medyada Paylaşın: