alev alev yanarken yaralý gönlüm özleminden
öfkemden, akar yine yaþlar yorgun gözlerimden
bilmem ne umdun ne bekledin o kýrýcý sözlerinden
oturmuþum iþte öfkeli çocuk misali aðlýyorum
bu sana yenik halime hiç bir anlam veremiyorum
senin davranýslarýnda artýk bir anlam aramýyorum
sende kalsýn beni öldüren sorularýn cevablarý
seneler sonra kalmadý zaten hiç bir anlamlarý
açýk kalsada, kapatamasamda hayati hesaplarý
bilesinki öfkem sana deðil
bir zamanlar senin sözlerine inanan
evet, seni seviyorum demene kanan
ve sana tapan deli çocuðadýr!
öfkem sadece benim deli çocuðumadýr!
sonsuz saygýlarýmla
mikail
Nürnberg, 18.12.2007
söz-yazý mikail, alias deli cocuk
e-mail: mikail32@lycos.de
msn: deli_cocuk32@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.