EL OLDU ŞİMDİ

Ah benim bir tanem ey nazlý gülüm,
Gitti uzaklara el oldu þimdi.
Sözlerim sanadýr þakýr bülbülüm,
Sen yoksun gönülde çöl oldu þimdi.

Aldýðým nefes de yolun gözledi
Karþý ki daðlar da seni özledi,
Görülmesin diye yaþýn gizledi,
Lakin bu yüreðim göl oldu þimdi.

Bitmeseydi bu gönlümün baharý,
Karþýlardýk senin ile seheri,
Atýlýrdý belki hüzün kahýrý,
Bütün umutlarým kül oldu þimdi.

Döküldü yürekte bütün sývalar,
Düþüm seni hayal seni kovalar,
Seninle gezdiðim bütün ovalar,
Sana ulaþmayan yol oldu þimdi.

Gecelerim gündüz ile darýldý,
Gözlerimse beklemekten yoruldu,
Dilim sustu kalbim ise kýrýldý,
Aðaçtan ayrýlan dal oldu þimdi.

Ozan zekim der ki sevdiðim nerde,
Ne bir selam geldi yok bir haberde,
Düþmüþüm ardýndan çaresiz derde,
Aðýda dökülen dil oldu þimdi...

OZAN ZEKÝ TUNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: