FERYATLARIN UCUNDA BİR DOĞUM BİR DE ÖLÜM SESİ

Caným sýkýldýðýnda genelde ayaðýmý yere vururdum topuklarýmda ki o týk týk sesleriyle belkide kalbin atýþlarý ve saate akan zamana tempo tutturuyorum kim bilir? vallahi de bende bilemiyorum..

neyse iþte

günler akýp geçiyordu kýzým okulunda baþarýlýydý,fazla üzerine düþmüyordum hayat onundu,eþim iþlerine yoðunlaþmýþtý,annem kendi halinde fazla yürüyemiyordu,çiçekleriyle meþguldü,hayat böyle akýp geçiyordu kimselere sormadan..

FERYATLARIN UCUNDA

Aldýrmadan þu hýzla akan yýllar ara sayfalarýnda üzerken
hiç býkmadan yeni sayfalar yazýyordu yoruldun mu demeden?
tuzu bol deniz sularýnda yýkatýrken piþiriyordu güneþ aniden
renkli taþlar kumlar düþmesin diye hala sýmsýký tutan elimden



Fýrtýnalarýn yolladýðý azgýn dalgalar kýyýlarýmýzý dövüyor bazen
haykýrýþlar yakarýþlar duyuyorum o an içimi yakan acýtan üzen
bazen kýyamet kopartan sevinç ayni yeni bir doðumun sesinden
sarýl diye yollar belki hayat bu sesi þimdi ümidi þiddetle vadeden



Güneþin ýþýklarý pembe güllerin etrafýnda þimdi dansederken
dinlenir arada duvarýn serin gölgelerine yorgun düþüp yaslanýp
ruhumun içinde kokan sakýz çiçekleri yaseminler þimdi salýnýrken
karanlýklarý örter o parlak düþler yinede gerçeklere uykularýný býrakýr..


BÝR YERLERDE ÖLÜM KARANLIKLARINA VAKÝTSÝZ ÇEKER AÐLATIR
BÝR YERLERDE DOÐUM SESÝ FERYATLARI YENÝ BÝR HAYATA BAÞLATIR
YAÞAM DENÝLEN GÜZERGAHTA ÞU HAYAT HER ZAMAN
YOKSA HEP BUNU MU HATIRLATIR?



Saliha haným
yine kayýp sayfalarým iþte
þiir kýyýsýndan akan kýsacýk öykülerim ile

1947_2013


Sosyal Medyada Paylaşın: