Bunca gecen zamanda giden bir yolcuyum,
Kader çizgimde olan yolda öyle yürüyorum,
Etrafa bakýp neler yaþanýyor þahit oluyorum,
Her yaþamdan kendime hisseler alýyorum.
Sadece bir yolcuyum, hayat yolundan geçen
Gördüm yokmuþ, gördüklerinden pay biçen,
Birçok yaþana rastladým, tanýdým yolda geçen,
Bu gün varým yarýn ise hayal yok ki ömür biçen,
Bu gün buradayým yarýn ise yoðum bilmeden,
Düþünüyorum dün neden dün geçti düþünmeden,
Farkýna vardým düþteydim yarýn ibaret hayalden,
Bu yolda son nefesimi vereceðim duru beklemeden.
Sadece sevgi ve umutla yolcuyum bu yoldan geçen
Herkes koþuyor biri saða biri sola ben ortada geçen
Yürüyor yaþayanlar yollarý gün ömürden andýr geçen,
Kula kul olan hiçbir zaman senin için köprüden geçen,
Hiç durmadan þu akan zamanda sadece bir noktayým,
Kendimi kendime dün bugün her anda sormaktayým,
Bugünümü yarýnlara ekleyip sonsa doðru akmaktayým,
Sonu belli olmayan þu fani dünyada yol almaktayým,
Yüce daðlar baþýnda parlayan görünen kar tanesiyim,
Günü yitirip yarýnlara umut meltemi ile esmekteyim,
Aðýr aðýrda olsu bu ömür yolunda yollar almaktayým,
Bir yolda ilerleyerek son duraða doðru gitmekteyim,
Sadece bir yolcuyum, hayat yolunda an la yürüyen,
Sadece bu yolda taþýdýðým dua þükür azýk yükleyen,
Gördüm öbür aleme giderken kefenden baþka yok giyen,
Yaratana kulum iþte bu zorlu hayatta ona doðru yürüyen.
Zekeriya Baþgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.