AĞIRDI AYRILIK

Nasýlsýn diye sordum
hickiriklara boðuldu
konuþamadý anka kuþum
yutkundu
iyi deðilim dedi kýsýk bir sesle
belli kýrmýþlardý kanadýný
almýþlardý sevincini
anlatmaya baþladý
onun yerine ben boðuldum
gözyaþlarýmla geçtim
acýlar denizinden kaybettim
pusulamý yönüm yok
uzun bitmek bilmeyen
tozlu yollardan geldim
yorgunum bitkinim
kaybettim umutlarýmý
bir mermiye sattýlar yarýnlarý mý
en güzel akþamlarý mi
aldýlar elimden
boðdular en büyük denizde
yalnýz, kimsesiz
öksüz çiçekler gibiyim
aradým mutluluðun yolunu
bulamýyorum bana gelen eli
çaresiz kaldým buralar da
yükledim bende günahlarýmý kaderimin boynuna
çünkü o yazdý bu oyunu bana
sattým kara gecelere gözyaþlarý mý
susturdum bütün þarkýlarý
bana benziyordular
benim gibi bitiyorlar nasýlsa
artýk gülüþlerim titrek adýmlarým ürkek
çaresizlik kapým da
yalnýzlýk daha büyük arkasýn da
istemiyorum ne güneþi ne ayý ne sabahý
karanlýðý seviyorum artýk
birtek o benim yanýmda dedi
ve karanlýða çevirdi gözlerini
elini býrakan ýþýðýný görmek ister gibi
üzülme diyebildim
sabret sen benim
anka kuþum sun
az zaman kaldý
onun gibi yeniden dogacaksýn küllerinden
yakacaksin ateþin le
seni yakan herkesi yeniden
nazo_50 ( 26 þubat 2012)
Sosyal Medyada Paylaşın: