Aşk ve Sevgi , muhteşem bir öğretmendir.. İYİEKMEKÇİ
Aşk ve Sevgi , muhteşem bir öğretmendir..
Ölümüne sevmek, çýlgýnca aþk... Ýnsanýn ruhunda ve benliðinde tek baþýna yaþadýðý yoðunluklu bir duygudur. Ölümüne seviyorum deyip kendimizi mi keselim.. ? Çýlgýnca aþýðým deyip ortalýðý kan revan mý eyleyelim..? Ya da içimize kapanýp melankolik bir deli mi olalým... ?
Aþk ve Sevgi... Yalnýzca aksiyon etkisi yaratmýþsa içimizde, hissettiklerimizin gerçekliðini bir kez daha sorgulamalýyýz. Çünkü Aþk ve Sevgi , muhteþem bir öðretmendir.. insan iliþkilerinde saygýlý, hoþ görülü ve dengeli olmayý öðretir..Kattýklarý ve götürdükleri ile , Yaþýyor olmanýn, insan olmanýn farklýlýðýný, güzelliðini öðretir... Ýnsan kadrini ve kýymetini anlamamýzý saðlar. Ýyi bir eðitmendir de .. Ruhlarý eðitir... Artýk iþ, insanýn aþktan ne anladýðýna kalmýþ. Bana göre ciddi bir iþ , çerçevesi de oldukça geniþ..! Bizi karþý cinse duyduðumuz tutkulu aþktan farklý bir þekilde ama çok seven, bizim de onlarý ayný biçimde sevdiðimiz baþka insanlarýn varlýðýný yadsýmak önce Yaratana, sonra kendimize ve onlara saygýsýzlýk deðil de nedir..?
Ayrýca AÞK olgunluk ister, sadakat ister, sabýr, saygý ve nezaket ister... Kendine, sevgi ve saygýsýz, kendine sadakatsiz ve nezaketsiz davranan kiþinin aþk durumu, avantür bir aþk hikayesi olur. Ve Ýnsaný müthiþ bir denge ve sevgiyle halk edene de büyük saygýsýzlýk...
Biz þöyle yapýyoruz: çalýþýyoruz, iþimizi gücümüzü, gündelik mesaimizi yani rutinlerimizi idame ettiriyoruz... Dostlarla ve yakýnlarýmýzla vakit geçiriyor, ortak yaþanýlmasý gerekenleri ve hayatýn getirdiklerini paylaþýyoruz. Kederler, sevinçler her ne ise... Ama aklýmýzýn ve gönlümüzün bir köþesinde hep ama hep taþýyoruz, yaþýyoruz ve seviyoruz. Kendimize de zaman ayýrýyoruz. Sevinçlerimizi, üzünçlerimizi ve yalnýz yaþanmasý gerekenleri.. Duygularýmýzý taþýrýyoruz, coþuyoruz, yazýyoruz, çiziyoruz, çalýyoruz, söylüyoruz, özlüyoruz, serzeniyoruz... aðlýyoruz da..ÝNSANIZ... Ama bu bizi dünyadan koparmýyor... UMUTLANIYORUZ... Umudumuzdan besleniyoruz... Belki de ROMAN yazýyoruz, farkýna varmadan ya da ESKÝ bir romana denk düþüyor bütün bunlar... Ne gam...Yalnýzca direksiyona kurulup 120 basmak yetmez.. Motorundan da anlamalýsýn, sesini tanýmalýsýn.. Hatta ara sýra yýkayýp saðýný solunu kurcalamalýsýn ki; BENÝM DÝYEBÝLECEÐÝN bir araban olsun.. ( teþbihte hata olmaz..)
Hayatýn gerçeklerini kanýksýyoruz. Doðum, hastalýk, ölüm... gibi.... AÞK gibi.... Var olan var dýr,..yok olanýn var olmayacaðý gibi.... Her haliyle hayatý yaþamayý ve durdurmamayý; buna hakkýmýz olmadýðýný öðrendik, her kes gibi...
" Hamdým, piþtim, oldum...! "elbette olmaya binlerce fýrýn gerek, hala piþiyoruz....
Bilmem, anlata bildik mi....?
SELDA ÝYÝEKMEKÇÝ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İYİEKMEKÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.