Yollar Dökülüyor Çocuk Ellerimden Kaldırımlara

bulutlarý örtükçe aðzýnla
maviyi açmaya gelen kuþlar azarlýyor gönlümü
yollar dökülüyor çocuk ellerimden kaldýrýmlara
toplamaya çekinen kalpler inciniyor
seke seke arkasýna bakan sincap
ve biraz utanmak
ve kaybolmak bilinmeyene koþulsuz

çam kabuðundan kayýk
dikeninden saklambaçlar sarkýyor geceme
eðer anlatýrsam kovacaklar beni ormanlarýndan
aþk iþaretlenmemiþ yokuþlar býrakýyor atlasýma
dönebilme ihtimalini tüketmiþ yüzeyler
ve yüzlerce sene koþup
tekrar bulamadýðým þeyler

bütün düþünen ýrmaklarý eðimsiz býrakýyorum
suya dönüþmek umudu ile pýrýltýlarda
daha da koyulaþtýrmak istemiyorum yalnýzlýðýmý
uzaklaþýyorum yeþil kanatlý denizlerimden
ve sonsuz uyanýþlar biriktirdiðim
masmavi düþlerimden.






Sosyal Medyada Paylaşın: