MAYIS ALANLARI . . .
aç gözlerini bir bak göreceksin
yabancý mý anýlar ne var unutulmuþ
and içtik sonuna dek yaþayacaðýz evreni
bilmelisin
bilmelisin ki
bir delikanlý bir genç kýz küçük bir çocuk
ve hatta bir aðaç
söyleyebilir sana defalarca
sen sevmesende
en güzel þiiri
aç gözlerini bir bak göreceksin
hiçbir þeyin sonuna gelmiþ deðiliz
yorgunluðumuzdur alt üst olmuþluðumuz
gecelerimizdir fýrsat veren ozanlýðýmýza
yüzümüzü yýkadýk biz özlemlerimizi yýlmak bilmeyiþimizi
sularýn en soðuðunda býraktýk yitilmiþliði
geleceði tutsak aldýk avuçlarýmýza
yakýp bileklerimizi
haykýrdýk karanlýða kalabalýk alanlara
ve biliriz ki
gözlerin eskimesinden baþka bir þey deðildir
bir damla gözyaþý
aç gözlerini bir bak göreceksin
umudumuz güçlü bir þahindir gökyüzünde
o özgürlüktür en hýzlý koþudur varýþý olmayan
bizim soluklarýmýzda yer yok titrekliðe
yer yok sinmiþliðine ve durgunluðuna korkunun
sancýlarýmýzý gömdük biz yaralarýmýzýn üstüne
bilmelisin
bilmelisin ki
yüreklerimizde açmaktadýr þimdi en güzel güller
ve en güzel günlerimizdir bekleyen
görkemli dönüþümüzü
acýyý öðrendik biz
sevindirmeyi
unutmamayý
ölmemeyi öðrendik tutuklu beklentilerinde yaþamýn
çýlgýnlýk deðil yüreklerimizin savrulmuþluðu
baðrýmýzýn açýklýðýdýr gözüpekliðimizdir
sabrýmýzýn nöbetidir þimdi gözkapaklarýmýzdaki
sevdamýzdýr
sevmiþliðimizdir
bilmelisin
aç gözlerini bir bak göreceksin
bir bak geçen zamana uzayan öfkemize
hýrsýmýza bak gece gündüz kabaran
bedenimize bak yaralarýmýza býçak býçak
biz ki baharýndayýz ilk uyanýþýmýzýn
biz ki ilk ýþýklarýna açtýk gözlerimizi aydýnlýðýn
yeryüzünün kayýtsýzlýðýna
kendini bilmezliðine açtýk
unutma !
kin silahý deðil omuzlarýmýzdaki ýþýk
kan deðil sýzan dudaðýmýzýn kenarýndan
onlar fýþkýrmasýdýr aydýnlýða
en güzel renklerin karanlýktan
aç gözlerini bir bak göreceksin
korku terkeder gövdeyi inanç düþünce bakýþlarýmýza
yollara vurur gün ýþýðý görülürüz
geliþimizdendir bir gece kuþunun ürkerek ayrýlýþý dalýndan
bu þimþek bu gökgürültüsü bu yaðmur ve rüzgar
geliþimizdendir
aç gözlerini bir bak göreceksin
biz ki
en karþý konmaz rüzgarlarda kuruttuk alýnterimizi
avuçlarýmýzda yücelttik koparýpta umarsýz aðlayýþlardan
ýþýðýný umudumuzun ve
en sevdiðimiz rengiyle çiçeðimizi
avuçlarýmýzda büyüttük
aç gözlerini bir bak göreceksin
daha dündü çocuktuk
daðlara koþtuk yükseklere
bir küçük serçenin kanadýyla yükseldi ilk çýrpýntýsý sevincimizin
tomurcuklarýna dokunduk yapraklarýna tertemiz geleceðimizin
ve öyküsünü okuduk
þiirlerini . . vatan sevdamýzýn
aç gözlerini bir bak
göreceksin
Kubilay Erkul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.