Þehrin sokaklarýnda, köpekler dolaþmakta
Evden çýkma çocuðum, acýmaz parçalarlar
Gölgelere her akþam, birkaç it dalaþmakta
Bacaklarýndan tutup, yerden yere çalarlar
Bu sokaklarda insan, yaþardý bir zamanlar
Huzur ile yürürdü kaldýrýmda mihr i mah
Gece günah yakýyor, þimdiki þer þamanlar
Mahluk olan insana, boyun eðer mi Allah
Sokaklarýnda insan, deðil hayvanlar mukim
Böðürmeyi konuþmak sanýyor bu mandalar
Kafalarýnda yaðma, yakma ve yýkma hakim
Kemiren diþleriyle, her gün gür ormandalar
Taþlarda derin izler, köpekler diþ geçirmiþ
Aðlama güzel þehir! Aðlama gece gündüz!
Medeniyet kaftanýn kaç kez dikiþ geçirmiþ
Ayakta kalacaksýn, dimdik hatta ödünsüz
Düþman bile bu kadar, zulmetmedi mazine
Budapeþte’yi gördüm, utandým halimizden
Her bina tarih , sanat; her taþ kutsal hazine
Neler çektin be þehir, mülevves elimizden
S /ÂYE (14:17) 2 Haziran 2013/ Eskiþehir
Kelime:
Mihr i mah: Güneþ ve ay
Mülevves: kirli