Sevdayý yaþamak bende isterdim
Kadir kýymet bilen yok-imiþ ANNE
Sevdanýn dilinden iyi anlardým
Candan seven kimse yok-imiþ ANNE
Kimi candan sevsem koyup kaçýyor
Ben sevdikçe onlar nefret saçýyor
Onca yara dolu caným acýyor
Gönülden saracak yok-imiþ ANNE
Halden bilmezlerle uðraþtým durdum
Hep düþler üstüne yuvamý kurdum
Viraneler þimdi meskenim yurdum
Kalbime sýðacak yok-imiþ ANNE
Olur olmazlara boynumu büktüm
Anladým-ki ANNE’m kendime yüktüm
Kaldýramam artýk yoruldum çöktüm
Sýrtýma alacak yok-imiþ ANNE
Hüzün gemisinde çekerim kürek
Sadist duygularla bezenmiþ yürek
Anladým insanlýk zor olsa gerek
Birlikte çekecek yok-imiþ ANNE
DURAK’ým der sanki hayat bir kumar
Ýnsan kýsým kýsým yer damar damar
Her gelen enseme vuruyor þamar
Dayanacak gücüm kalmadý ANNE
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.