MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son Çocuğumun İlk Sesi
esatcan

Son Çocuğumun İlk Sesi


Akþamüstüydü
Bavullar vardý ellerimde
Çorap satmaktan dönüyordum eve
Düþüncemde hep yeni doðacak çocuðum vardý
Birçok ayakkabýlar vardý kapýnýn önünde
Titrek parmaklarým dokunuverdi zile
Ýlk müjdeyi verdi Neziye gelin
"Bir kýzýn oldu gözünaydýn!..."

Senden kat-kat büyük olsun dedi ebe
Uzattý,sundu kucaðýma çocuðumu
Dar geldi sevincim,sýðmadý içime
Fýþkýrýverdi gözbebeklerimden mutluluk
Eþim bana/ben eþime baktým
Duydum son çocuðumun ilk sesini
Yeni sevdalar,yeni türküler yaktým...

Sonra yavaþ-yavaþ komþular ve ebe gittiler
Zaman gecenin ortasýna uzanmýþtý
Yataða yayýlýp astým gözlerimi tavana
Tren raylarý gibi upuzun yokluklardý karþýmda duran
Daha nice istasyonlarda olacaktý yanýmda bavulum
Namlularýný birbirlerine çevirmiþlerdi
Sevinç ve acýlar içimde.
Ben barýþ gücüydüm
Dimdik ayaktaydý direncim...

Zaman gecenin ortasýný aþmak üzereydi
Görünürlerden kaybolmuþtu ümitsizlik
Son çocuðumun ilk sesi deðildi artýk kundaktaki
Ýkiyi üç yapan
Dört nüfusu beþe çýkaran
En taze,en genç sesti evimizde...

Kurdale takacak ablasý Derya saçlarýna
Aðabeyi Kadir su satýp sevinç taþýyacak
Yanlýþ eðitmekten ýrak duracak annesi
Bu beþ nüfuslu gemi
Karasularýmýzýn mutluluk sembolü olacak
Yenik düþecek yoksulluk
Güçler birleþecek
Güneþ yeniden doðacak üstümüzde...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.