Dur gelme; Göze alabilir misin dönmeyi Ardýnda kalanlar öldükten sonra Yana yakýla aðlayan bir gün var ellerimde Delik sal gibi dalmýþým hayata Su alýyor dört bir yandan Batmak üzere Kol kýrýk, kürek kýrýk Yoruldum çok yoruldum Ellerim nerede Vedalaþýrken uzattýðýmda Geri almadým mý ne
Bulamýyorum yeni sahiller Dikemiyorum yeni fidanlar Tarumar olmuþ bahçeler Ýstemem baþkasýndan Saksýda çiçekler Hüznüm yaðarken Mora çalsýn menekþeler Açmasýn kasýmpatýlar Birileri dur desin Kahkaha çiçeklerine Hangi mevsim sonbahardý Söyleyin ne olur söyleyin Allah aþkýna
Dur gelme; Kal gittiðin yerde Dört mevsim yaprak döküyorum sayende Tel tel savruluyor düþler Vakit yok gün kýsa Gölgem düþmüþ önüme Gidiyoruz bir meçhule Ýstemem sen olma yanýmda Halimi tutuyor þimdi Hayat nasýrlý elleriyle Yoruldum çok yoruldum Bir damla uyku verin gözlerime!!!
Fergül 17.12.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fergül Sonhazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.