hüzün mü arýyorsun zamansýz ve ani,
ondan evvel terketmiþ belli ki yapraklar,
rüzgar, sessiz yetim kalmýþ buralarda,
iki damla gözyaþý kalmýþ dar sokaklarda,
kömür karasý et rengi olmuþ yanakta,
ama umut bitmemiþ masum yüzlerde,
bin ampül yanar gözlerin içinde sanki,
dünya karanlýk kalmayacak anladým ki,
büyük nimet halen daha yarým ekmek,
korku yalan deðil yalan da yalan demek,
inci diþler tebessümsü bakýþlý dudaklarda,
ne kadar derin hüzün çocuksu bakýþlarda,
bir bilmemezlik içinde kayýp nedenler,
tanýnmazlýkta hakim karanlýkta kimseler,
uyku en büyük firar dünya denen yalandan,
ýsýtmak lazým elleri güneþten kalandan,
tanýmý olmayan bir yastýk veya kardeþi,
uyumadan önce sarmýþlar sanki bir leþi,
ama karanlýkta uyku senin olan tek þey,
yorgan denen paçavranýn üstünde her þey,
ne de tatlý bal olsa þimdi yenmez burda,
bir gecede anlarsýn hayatý yanýnda kal da,
güneþ tekrar doðacak þartsýz ve eksiksiz,
dünya iþte böyle ayakta duruyor direksiz,
haberin olmasýn gene de senin bunlardan,
nasýl olsa farklý deðiliz ki diðer kullardan,
bdiler 152341Nis13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.