Gökyüzünü kara bulutlar kaplayýp,
Soðuk bir rüzgar estiðinde poyrazdan.
Bir fýrtýna kopar ruhumun derinliklerinde.
Ürperen bedenim de alýr nasibini ayazdan
Böyle havalarda ben bir garip olurum.
Bendeki gerçek beni, böyle havalarda bulurum.
Karabasan gibi iner daðlara kara bulutlar.
Bir anda hüzün çöker yüreðime elimde olmadan.
Kaplar yüreðimi karanlýk,iri yüzlü korkular.
Birkaç damla yaðmur avuçlarýma dolmadan.
Betim benzim atar,bir anda sararýr solarým.
Ben böyle havalarda düþüncelere dalarým.
Çakan þimþeklerle aydýnlanýrken gökyüzü,
Benimse ruhum zifiri karanlýða gömülür.
Ürkütür her canlýyý kopan gök gürültüsü,
Solgun yüzüm matem havasýna bürünür.
Ben böyle havalarda kahrolurum,üzülürüm.
Bilin ki bir gün ben böyle bir havada ölürüm.
Ýsmail SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPE/BALIKESÝR
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.