HERŞEY BiTTi

Sen þiirlerimi okurken aðlýyorsan,ben yazarken ölüyorum,o yüzden yazdýðým her þiirden sonra,bana ellerine saðlýk deme.
Baksana be sevgilim,anlasana beni,yorulan ellerim deðil,yüreðim...
Sana onlarca þiir yazdým.
Mutsuzum,Affet beni,Yoksun..
Gerçi hiç olmamýþsýn gerçekten yoksun...
Bazen seni özlüyorum ki,
Anlatamam,bazen sana karþý bi kin duyuyorum,bu Azizin içerisinde,kaderim küsmüþ bana gülmek bilmiyor.
Yanlýzým þimdi,yanlýzým ey sevgili.
Hep bir umutla bekleyecektik birbirimizi,bir mucize kavuþmamýz için.
Artýk ne umut kaldý bende,nede bir mucize.
Bundan sonra kendime yeni bir hayat kurdum.
Temiz bi sayfa açtým bembeyaz.
Ne sen varsýn orada,nede bir aný.
Dedim ya güzel gözlüm,bundan sonraki þiirlerde sen yoksun artýk,yoksunn..
Zati güzele güzel demem,güzel benim olmayýnca.
Ben Aziz KAYA,þiirlerim bittimi sanýyorsun,yanýlýyorsun.
Sensiz þiire devamm...
Sosyal Medyada Paylaşın: