AH İSTANBUL AH
AH ÝSTANBUL AH
Kimine saltanatsýn
Kimine hava cýva
Kimine rezil rüsvasýn
Kimine zevk’i sefa
Ah Ýstanbul Ah
Kimi çoluk çocuk salan oldu
Kimi de yýkýk dökük dolan oldu
Kimi akrep gibi kimi yýlan oldu
Kimi de çocuk yaþýnda çalan oldu
Ah Ýstanbul Ah
Kimi daha ilk gün senden sýkýldý
Kimi de hapis gibi dört duvara týkýldý
Kimi kaldý genç genç öldü yýkýldý
Kimi de hayran oldu aval aval bakýldý
Ah Ýstanbul Ah
Kimine verdin veriþtirdin
Kimini dövdün dövüþtürdün
Kimi duramadý kovdun savuþturdun
Kimini de topraga kavuþturdun
Ah Ýstanbul Ah
Kimine çorap gibi söktün iþte
Kimine duvar gibi yýktýn iþte
Kimini kocattýn kambur gibi büktün iþte
Kiminin ciðerlerin de söktün iþte
Ah Ýstanbul Ah
Kimi uzaktan aval aval hayran bakar
Kimi ben gibi içini yakar dýþýn ise elleri yakar
Kimi üþütür kafayý kimi yer içer yakar yýkar
Ah Ýstanbul Ah
Kiminin rüyasý düþü oldun
Kiminin bulunmaz eþi oldun
Kimini kör saðýr ettin saþý oldun
Kiminnin havasý suyu altýný aþý oldun
Kimine der Resul’um öðmeyin Ýstanbul’un tuþu oldum
Ah Ýstanbul Ah yaktýn çýramý yaktýn çýramý.
....... 22.05.2013
Þiir:Resul Civcik - Ayrancý Karaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.