Ne zaman aklýma düþsen Ýstanbul yazýyorum güzelliðine Martýlar geçiyor üzerimizden Gönlüm düþüyor yollarýna Sana geliyorum Ýstanbul
Ne zaman kar yaðsa sarmaþ dolaþ Zümrüdü Anka’ya anlatýyorum seni ... Þiir þiir yazýyorum mor perdesine hayalimin Dudaklarýmda elma þekeri kokuyorsun Çocukluðumdan kalan Ýstanbul diyorum, hey Ýstanbul! Sol yanýna koy beni
Aþk içinde özlem aþýlmayan duvardýr Yükseldikçe tüketti nefesimi Öyle bir seslendim ki eriþilmez sevgine Tüm kâinat dinlemekte sesimi
Ýstanbul, hey Ýstanbul... Duy beni…
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.