KELEBEK ÖMRÜ...

Biliyorum bu kaçýþlarýnýn nedenini
Biliyorum bu suskun duruþunu
Gözlerini gözlerimden çevirmenin nedenini
Kahretsin biliyorum iþte unutuyorsun beni

Haykýrýyorduk aþký sevdayý
Nefesimiz nefeslerden arýnarak
Sadece ikimizin nefesi harmanlanýrken
Gözlerimin içine bakarken
Ne çok sevdiðini söylerken

Dudaklarýn dan dökülen kelimelerin biriken,bine dönüþüyordu
Dað oluyordum gözlerinin önünde
Sen dünyam oluyordun
Sana ulaþamýyordum koca cüssem ile

Þimdi sen unutmanýn yolundasýn
Unutun beni sevgili unutun
Yüreðinin her zerresinde ben vardým
Her adým anýþýnda titrerdi bedenim

Uzaklarda ötelerde sesleniþin deðerdi kulaðýma
Þimdi nedense yok, bütün bunlar neden
Sana söylemiþtim ben
Gözlerini gözlerimden ayýrma

Kýrýlýr düþerim param parça olurum demiþtim
Ne den öksüzlüðüm’e býraktýn beni
Bu gitmelerin adýný koyamýyorum artýk
Bir masalýn son sayfalarýna’mý getirdin beni

Oysa sen benim için hiç bitmeyen bir kitapsýn
Yazan ben yaþatan sen
Kaldýrýyor musun yoksa bu içinde olduðum kitabý
Tozlu raflara yani þimdi sen

Bana bir kelebeðin ömrünü’mü reva gördün
Dur daha ben kozalaktan çýkmadým
Dur daha kelebek olmak için kanat açmadým
Kaldýrma beni tozlu raflara

Verme ömrüme kelebek ömrünü
Kuyularýn sessizliðine boðulur yüreðim
Naralarý’mý toprak altýna gizlendi
Acýn bir virüs gibi sardý bedenimi

Kimseler hatta sen dahi bilmiyorsun
Bana býraktýðýn sancýnýn büyüklüðünü
Olsun senden gelen her derde
Her belaya yüreðim benliðim açýk

Yeter ki der’te olsa, senden gelen bir þeyler olsun bana
Yaðmurlar son birkaç gecedir bana eþlik ediyor
Kaldýrm’lar ýslak ben ýslak gözlerim ýslak
Nedenini sadece ben biliyorum

Avare dediler deli dediler
Aldýrmadým aldýrmýyorum
Daðlarýn zirvesinde bir yel esiyor
Ýçime çektiðim hava sen, kokusu sen, saçýma deðen yel sen

Toprak kokusu yüreðimin içerisine yer edindi
Biliyorum beni çaðýrýp durmakta
Oralý olmuyorum aldýrmýyorum sesine kokusuna
Ama beni cezbeden bir yaný olmalýydý bu hayatýn

Sendin bu hayatta benim yaþamam için nefes almam için beni cezbeden
Þimdi oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuk gibi
Koca þehirde tek baþýma kaldým
Taþ yastýðým, esen rüzgar yorganým oldu

Sol yaným ýslanmaya baþladý
Sol yaným zehir zemberek beynim iflaslarda
Deðmesin hiçbir insan sesi kulaklarýma
Hiçbir göz acý hükmünü sürdürmesin benliðimde

Sen hiç konuþma öylece bekle
Beni bu yaþýmda telefonun ziline mahkum ettin ya
Beni bu cüsemle madara ettin’ya
Bir kelebeðin ömrünü reva gördün’ya

Artýk diyecek söz kelam kalmamýþ ki
Sessizliðe boðdun dünyamý
Sol yaným birkaç gündür küs benliðime
Ne yaptýysam gelmiyor öz benliðine

Seni zikir eyler durur
Belkide kim bilir sana diyecek son birkaç kelimesi vardýr
Ama biliyorum ne diyeceðini en azýndan tahminim þu ki
Son vasiyeti düþecek dilinden
Baþlýk sen, mirasçý sen, bitim sen, son dua sen,sen…




__________________Selam okundu lakin sen yine yoksun...





Sosyal Medyada Paylaşın: