DUT AĞACI

küçüktüm
dizlerimde düþmelerin izleri
yaralarým kabuk baðlý
bu kabuklarý koparan
helikopter böcekleri ellerim


dut
en çýlgýn yaz meyvesi
anneler gererken çarþaflarý
aðaçlarýn altlarýna
çarþaflarýn yarýsýna dut düþer
yarýsýna çocuklar
güleç yüzlerimizle yayýlýrýz
ikindi sofralarýnda



dudaklarýmýz ve týrnak diplerimiz
mor
plastik toplarýmýzý kaçýrdýðýmýz
yüksek duvarlý bahçelerin önlerinde
dilimizde efsaneleri mahallenin
top yutan dev cadýsý bu bahçeye
kahraman olarak girmek hayalim




ceplerimde bozuk paralar
mahalle bakkalýný turlarým
bildik markalar
mucize tatlar
satar sarý bakkal




ayakkabýlarým yýrtýlmýþ anne!
babam yine gelmez mi evimize?
bu saçlarýmdaki kurdele
elimdeki yoðurtlu ekmek
cebimdeki yalnýzlýk
sahi babam nerede anne?
kimin hesabý ödediðim hapishane önünde




ve bir gün


açýldý bütün kapýlarý evimizin
ve pencereler ardýna dek
muþtu kuþlarý kondu pervazlara



babam geldi!


babam geldi!



babam geldi!


kalabalýk yýðýnlar içinde




öyle kalabalýktý ki babam
seçemedim ne kadarý "o" diye
kalýn yorganýmýn altýna
sinmiþken gövdem
gelen adamý tanýyamadým


ellerim ve dudaklarým
mor
dut aðacýmýz nerede anne?
ayakkabýlarým yýrtýk
saçlarýmda kurdele yok artýk
ve ben
ne zaman bir kalabalýk görsem
dehlizlerde gizlenir gölgem


foto: Ö. E. Yücebaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: