Bu kaçýþ neden?
Neden saklanmalarýn benden,
Yüreðin titrerken...
Nedir bu kayboluþlar?
Dilimde hasreti eritiyorum,
Acýsý damaðýmda özlemin,
Yüreðim tükenirken,
Daralýyor nefesim...
Sýcaklýðýnýn yokluðundan buz tuttu ellerim,
Gözlerimden bakýyor,
Kýrbaç yemiþcesine bir doru tay,
Kiþniyor, uçuþurken yeleleri,
Daðlarda koþuyor delice...
Savruluyorum ordan oraya,
Gel tut gemimi,
Ýsyânlarda ki çýlgýn gibi,
Uçacak bilinmeyen yerlere bu ruh...
Çýðlýklarýmý duyamazsýn,
Yankýlanýr baðrýmda!
Bir yer var ki orda,
Kopuyor kýzýlca kýyamet,
Vuslat günleri sallanýr daraðacýnda...
Nerdesin?
Hangi rüzgârdýr böyle alýp götüren seni?
Nerde sesin, gülüþün,
O bakýþlarýn nerde?
Kim söndürür rûhumuzdaki ýþýðý?
Bir mum gibi eriyen hayat...
Nerde sana uzanan yollar,
Bu görünmez duvarlar?
Neden,
Neden sarmýyor özlenen kollar?
Ey, rûhumu karanlýklara salan gökyüzü,
Dök artýk þimþeklerini baþýmdan aþaðý...
Parçala zulmetin perdelerini,
Yýrt aramýzdaki bu görünmez aðý!
Yüreðim yoruldu beklemekten,
Kan oturdu gözlerime hasretinden,
Uykunun sýcak kollarý býraktý beni,
Kapkara her yer...
Hayatýn var mýydý böyle bir çaðý?
Çaðýrmakta, bilmediðim bir yerlerden gelen ses,
Etrafýmda kin dolu binlerce nefes,
Ey, huzur rüzgârý ne olur es,
Es! Yüreðim parça parça,
Es!
Daðýlsýn artýk
Baþýmýzdaki kara bulutlar,
Öyle bir doðsun ki güneþ göklerden,
Bir mum gibi eriyeyim beklerken...
Akayým ona doðru yol bulup,
Sürükleyip götüreyim derdini,
Sonra o yýldýzýmýza doðru beraber
Buharlaþýp kaybolalým ikimiz...
Kalmasýn ne keder, ne acý,
Sadece görünsün ayak izlerimiz...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.