duydun mu sessizliği
yolcu
derinlerini iyice derinlerini gördün mü beklediðin duraðýn
nasýl da sesi geliyor dip dalgalarýnýn
hergün kýzýl kýyametlerin koptuðu o yer
baþýmýza yýkýlýrdý her seher
silerken sýrsýz aynalarda yeni tere gelmiþ býyýklarý
herkesin kalbi sýrtýnda
ve uzak diyarlardan gelmiþ kaþlarýna cýmbýz bile deðmemiþ
görmezden gelirdik
fahriye abla elinden çýkan kýzlarý
yolcu
farkýna varmasaydýk kayýp çýðlýklarýn izinin
farkýmýz olur muydu kuþlardan
o sarý çizgili üstü iþaretli kaldýrýmlar var ya
bir türlü söyleyemeyip ilk aþký
baðrýmýza bastýðýmýz taþlardan
her daldan kürsüler kurulurdu okul dönüþü
zafer çarþýsý meydanýna
bir elimizde edep bir dilimizde haya
tunçtan heykeller olurdu beynimizde
kara yaðýz kip adamlarýn söylemleri
ve çýt çýkmadan dinlerdik ipe giden yiðitleri
iþte o duraðý pas geçerdik gecenin birinde
tarifi bizde gizli ankara ayazýnýn
tek otobüs biletine yoklardýk ceplerimizi
botlarý donmuþ eli unutulmuþ bedenleri
bu kalabalýkta o sessiz yer
sana söyler mi
ah...yolcu
sanki anlaþmýþcasýna yýkýldý üstümüze her devir
kim bilir,týraþ ettiðimiz beþparmak daðlarýnda
hangi türküler söylenir
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.