ADAMDAN SAYILAMADIM !
“Seven adam deðilmiþ !”
Bakýþýn bir sarhoþ, etti gönlümü
Gördüðüm o gündür, ayýlamadým !
Derbeder yaþarken, sensiz ömrüme
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Kimi ayyaþ dedi, kimi divane
Üstüme atacak, çoktu bahane
Sayende bu âþýk, düþtü bu hale
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Seni bu kalbime, kattýðým için
Nefreti içimden, attýðým için
Zerre bir mutluluk, tattýðým için
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Ben sana verdim ya, yaþam sýramý
Eller ise çoktan, yaktý çýramý
Kimseler sarmadý, gönül yaramý
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Kalbine dokunup, deðdiðim için
Aþkýna hep boyun, eðdiðim için
Seni sonsuza dek, sevdiðim için
Bir türlü adamdan, sayýladým !
Kimi dalga geçti, kimisi güldü
Hasretinle yanan, bu kalbim çöldü
Yaþama hevesim, içimde öldü
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Bu çaðda böyle aþk, deli dediler
Zekâsý çok düþük, geri dediler
Bunun Bakýrköy’dür, yeri dediler
Bir türlü adamdan, sayýlamadým !
Kimseye bir türlü, yaranamadým !!!
SEÇKÝN ERDOÐAN / BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.